آئین مستان

دلمان به شوق پرچمت می آید
سرمان به شوق قدمت می آید

اربعین امسال چیه تکلیف من
بوی جدایی از حرمت می آید

دردمو دوا بده، قلب منو جلا بده
هرچی که دارم بگیر، درعوض کربلا بده

ای جونم کربلا، مِی خونه ام کربلا
قال الصادق میگه که، خونم کربلا

مجنونم کربلا سامونم کربلا
بگو شب جمعه مهمونم کربلا

توی روضه ات دنیا برا ما زیبا شد
پدرم حیدر شد مادرم زهرا شد

بهشتو من دیدم، تو نجف حیدر
خیلی دلم تنگه، نجفِ مولا شد

شور و شعفم بده، حیدر تو شرفم بده
جونمو بگیر ولی، اِیوُونِ نجفم بده

ای جانم یا علی، قرآنم یا علی
من گدای نجف سلطانم یا علی

هدفم یا علی، شرفم یا علی
خوار بیابانِ نجفم یا علی

مولانا یا علی ...
مولانا یا علی ...

امسالم که راه‌ ها باز شد
باز جا موندم

امسالم منو نخواستی 
تنها موندم

همین الان، همین لحظه
رفیقام کربلان

بگو آخه چیکار کردم 
جا نبود من بیام

بدا هم دل دارن وٰاللّه 
خوبا باید بیان

کاش لااْقل به گوش تو حرفامو
اشک برسونه

چند ساله حرم نرفتم
باشه اینم بمونه

نه کربلا، نه امام رضا  
خَسَرَ الدُّنیٰا خَسَرَ الدُّنیٰا

روزامو میشمارم یکی یکی بعد از این
تا روز اربعین

شبهامو میشمرم حال و روزمو ببین
تا شب اربعین

گریه زاری شب بیداری
وقتی دورم ازت چه نیازی به آرامش

این دلتنگی این بی تابی
یعنی میشه یه روز برسه به سرانجامش

دلم خوشه این اربعین که زائر شما باشم
دلم خوشه این اربعین تو راه کربلا باشم

یا رَفیقَ مَن لا رَفیقَ لَه
یا حسین یا حسین

یا اَنیس مَن لا اَنیس لَه
یا حسین یا حسین

توی خیالمم قدمامو میشمارم
تا برسم حرم

با کاروانِ تو همراهمو هم قدم
تا برسم حرم

راهم دوره آهم جوره 
نمیتونم از این همه خاطره برگردم

خیلی وقته خیلی وفته
خودمو تو شلوغی زائرا گم کردم

دلم خوشه که دستمو بگیری و بیام‌حرم
دلم خوش این اربعین به اذن تو بیام حرم

یا رَفیقَ مَن لا رَفیقَ لَه
یا حسین یا حسین

یا اَنیس مَن لا اَنیس لَه
یا حسین یا حسین
.

هر روزم شده حسرت، هر لحظه ام شده آه
آرومم با تو باشم، بی تو اما بی پناه

دیگه دلگیرم از این درد بی درمون دوری
دیگه خسته ام از این حسرت واسم سخته صبوری
آخه نوکر از اربابش جدا باشه چه جوری

چشم من به دستِ کرمته
قلبِ من که خونۀ غمته
 اون که آرزومه حرمته

یا حسین! حرم منو بطلب
یا حسین! حرم منو بطلب

دور از تو توی این شهر میگیره نفسم
باید از همه دل کند تا به رؤیام برسم

اگه بارون زده چشمام شده ابر بهاری
 تو حواست بهم هست و هنوز هوامو داری
نشده تا الان یک لحظه هم تنهام بذاری

تو زلالِ اشک مادرمی
تو دعای خیر پدرمی
عُمریه که سایه سرمی

یا حسین! حرم منو بطلب
یا حسین! حرم منو بطلب

گفتی: اربعین میام کرب و بلا 
اَلْوَعدِ وَفا، اَلْوَعدِ وَفا

گفتی: وعدمون حرم، پایین پا
اَلْوَعدِ وَفا، اَلْوَعدِ وَفا

همه رو دیدم
همه جا رفتم

نشد اون روز که
کربلا رفتم

حَرَمَ اللّه حَرَم
عرشِ مُعَلّی حَرَم

دلم آروم نشد
هیچ جایی اِلا حَرَم

ته دنیا حَرَم
جَنَتُ الاَعلی حَرَم

شبِ جمعه میاد
حضرت زهرا حَرَم

اُطْلُبْنا، اُطْلُبْنا 
کربلا کربلا

هوامو داره یَلِ اُمِّ بَنین
چی بهتر از این

علقمه دیدنی میشه اربعین
چی بهتر از این

سرو کار ما با اَباالفضلِ
ذکر طوفانی، یا اَباالفضلِ

دشمنش لال میشه وقتی میگه اُسْکُتوا
یه تنه با یه لشکر تا میشه روبرو

توی خیمه میگه: رقیه! جانم عمو!
پس چرا ساکتی؟ بلند اباالفضل بگو

یا اَباالفضل! یا اَباالفضل!...

دارن میان

دونه دونه عاشقا

دارن میان

همه پا برهنه ها

دارن میان

با رفیق و آشنا

دارن میـــان، کربلا…

دارن میـــان، کربلا…

مگه چیزی غیر از اینه؟!

محشره روی زمینه!

به خدا! دنیا به کامِ

زائرای اربعینِ..!

می بینی، منِ تنها رو؟

آشوبِ، توی دلها رو؟

اربابم! بطلب ما رو…

اربابم! بطلب ما رو…

تو هرقدم، مژده سعادتِ

تو سینه ها حسرت زیارتِ

رو شونه ها عَلَمِ ولایتِ

نشونۀ بیعتِ

اولش شوق حضورِ

آخرش ساحل نورِ

این تلاطمِ حسینی

موج دریای ظهورِ

این روزا

همه آگاهن

این مردم

که تو این راهن

اصحابِ

وَلیُّ اللّهَن

لَبَّیکَ یا اَبا صالِح...

لَبَّیکَ یا اَبا صالِح...